مقدمه: امروزه، هماتوم مزمن فضای تحت سخت شامه (CSDH) یکی از شایع ترین بیماری های جراحی مغز و اعصاب است و پروتکل مدیریت محافظه کارانه مانند دگزاپریل (دگزامتازون و کاپتوپریل) در بیماران مبتلا به هماتوم مزمن فضای تحت سخت شامه قابل دستیابی است. در این مطالعه آینده نگر کوهورت، ما اثربخشی از دگزاپریل را برای مدیریت هماتوم مزمن فضای تحت سخت شامه پیشنهاد و ارزیابی کردیم. روش ها: جامعه مورد مطالعه شامل کلیه بیمارانی (117 نفر) بود که از ژانویه سال 2014 تا دسامبر 2016 به بیمارستان امتیاز در استان فارس مراجعه کردند. یک سی تی اسکن در زمان مراجعه گرفته شد و پس از آن دگزامتازون، و کاپتوپریل آغاز شد و سپس در فواصل 24 ساعت، 48 ساعت و 96 ساعت از زمان پذیرش سی تی اسکن های کنترل گرفته شد. یک مورد به دلیل کاهش فشار خون بعد از اولین استفاده از داروی کاپتوپریل حذف شد. ویزیت های پیگیری به طور مداوم در فواصل 1 ماه، 3 ماه، 6 ماه، 12 ماه از تاریخ پذیرش اول انجام شده است. یافته ها: 13 مورد (2/11%) هماتوم مزمن فضای تحت سخت شامه با مکان های متعدد "خونریزی مکرر در فضای تحت سخت شامه" بودند. 11 مورد (4/9%) به دلیل عدم تمایل بیمار به ادامه درمان دارویی، افزایش ضعف یک طرفه یا دو طرفه اندام، و افزایش قابل توجه قند خون (بیش از 250) پس از استفاده از دگزامتازون کرانیوستومی با برهول انجام شد. 71 مورد (2/61%) هیچ تغییری در ضعف اول و آخر مشاهده نشده و هیچ دلیل قانع کننده ای برای این عدم تفاوت وجود نداشت. گذشته از این، هیچ یک از سی تی اسکن ها پس از 3 ماه پیگیری، عبور از خط وسط بیش از 5 میلی متر نداشتند. همچنین هیچ مورد مرگ ناشی از بازگشت یا افزایش در حجم سابدورال مزمن در فالو آپ دیده نشد. نتیجه گیری: در حال حاضر ما نشان دادیم که پروتکل دگزاپریل برای موارد غیر جراحی و درمان هماتوم مزمن فضای تحت سخت شامه با حداقل عوارض جانبی مؤثر است. مصرف داروی دگزاپریل می تواند به درمان جراحی در رسیدن به عود کمتر کمک کند.

زمینه: انواع خونریزیهای داخل جمجمه ای از علل شایع مرگ و میر ناشی از تروما هستند. در اجساد ارجاع شده به سازمان پزشکی قانونی، صدمات جمجمه ای در اغلب موارد، علت فوت می باشد. اطلاعات حاصل از این مطالعه می تواند کمک موثری برای برنامه ریزی مناسب در جهت انجام اقدامات پیشگیرانه، شناسایی گروه های در معرض خطر، انجام اقدامات درمانی و ... بنماید. روشها: 745 مورد مرگ ناشی از خونریزی داخل جمجمه ای ارجاع شده به سازمان پزشکی قانونی تهران در مقطع زمانی تیر الی آذر 1380 مورد بررسی قرار گرفت.متغیرهای بررسی شده شامل: جنس، سن، وضعیت شغلی، تاهل، علت و محل تروما، انواع و محلهای خونریزی در مغز و شکستگی های جمجمه بررسی شده است.یافته ها: 83 درصد نمونه ها مذکر و 17 درصد مونث بودند. بیشترین شیوع سنی در دهه سوم زندگی بود. 59 درصد نمونه ها متاهل و 41 درصد مجرد بودند. شایعترین ترومای منجر به فوت، تصادف با وسایل نقلیه بود که 75 درصد نمونه ها را شامل می شد. اکثر متوفیان پس از حادثه به بیمارستان مراجعه کرده پس از 24 ساعت فوت نموده بودند. بیشترین محل وقوع تروما در خیابانهای داخل شهر بوده است (62.4 درصد). اکثر نمونه ها در اثر تصادف فوت کرده بودند. فراوانی هر یک انواع خونریزی یا ضایعات مغزی به ترتیب عبارتند از: خونریزی زیرعنکبوتیه (80.1 درصد)، کونتوزیون مغزی (75.3 درصد)، بریدگی مغزی (50 درصد)، خونریزی زیر سخت شامه (43.3 درصد)، هماتوم داخل مغزی (20.4 درصد) و هماتوم خارج سخت شامه ای (12.8 درصد). تمام این ضایعات و خونریزی ها در لوب گیجگاهی شایع تر بودند.نتیجه گیری: فراوانی بالای مرگ و میر تصادفات در مقایسه با کشورهای دیگر و میزان بالای وقوع مرگ در محل حادثه و یا حین رساندن مصدوم به مراکز درمانی لزوم تقویت فرهنگ عبور و مرور در جامعه، آموزش همگانی در زمینه کمکهای اولیه، تشدید اقدامات پیشگیری کننده در تصادفات و حوادث حین کار و تجهیز امکانات اورژانس را نشان می دهد.

مقدمه Minor head trauma از علل شایع مراجعه اطفال به اورژانس می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط هماتوم اسکالپ با شکستگی جمجمه و ضایعات اینتراکرانیال در اطفال می باشد. روش بررسی در این مطالعه که از نوع توصیفی-مقطعی می باشد. اطلاعات جمع آوری شده مرتبط به مدت یکسال از آذرماه 1395 تا آذر ماه 1396 بود. تمام اطفال زیر 18 سال (933 نفر)که با شکایت Minor head trauma به مرکز اورژانس اطفال شهید رهنمون یزد مراجعه کرده بودند و بر اساس معیارAmerican academy تحت سی تی اسکن قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. (تعداد 933 نفر). میانگین سنی در بین بیماران 11/67 سال بود. در سی تی اسکن 209 نفر از بیماران (22/41%) هماتوم اسکالپ گزارش شده بود. یک نفر متخصص رادیولوژی که در جریان طرح نبود درخواست شد تا تصاویر سی تی اسکن را بر اساس چک لیستی که از قبل طراحی شده بود تفسیر کند. در نهایت داده ها با کد گذاری وارد فایل اکسل شد و توسط نرم افزار STATA10 و با استفاده از آزمون Chi-square و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج وجود هماتوم اسکالپ به طور معنی داری با خونریزی داخل بطنی (0/001>P) خونریزی تحت عنکبوتیه (0/001>P) خونریزی داخل مغزی (0/001>P) ادم مغزی (0/001>P) خونریزی تحت سخت شامه ای (0/001>P) کوفتگی مغزی (0/001>P) شیفت مغزی (0/001>P) پنوماتوسفال (0/001>P) و شکستگی جمجمه (0/001>P) ارتباط داشت. اما هماتوم اسکالپ با آسیب منتشر آکسونی (Diffuse axonal injury) ارتباط معنی داری نداشت (0/27=P). نتیجه گیری: یافته های مطالعه ما اهمیت وجود هماتوم اسکالپ در ارزیابی بالینی در اطفال زیر 18 سال دچار ترومای خفیف سر را تایید می کند و پیشنهاد می شود که کودکان دچار ترومای خفیف سر در اورژانس مورد مراقبت و ارزیابی بیشتری قرار بگیرند.

بیماری، به علت باقی ماندن گاز جراحی در داخل جمجمه، معرفی می گردد که چهارسال قبل از مراجعه به این مرکز، تحت عمل کرانیوتومی قرار گرفته و بطور تاخیری دچار ترشح چرکی از محل عمل می شود. بیمار سه بار دیگر بدلیل عدم تشخیص صحیح تحت عمل جراحی ناموفق قرار می گیرد.شک بالینی قوی و مشاهده تصویر نخ حاجب گاز جراحی، در گرافی ساده جمجمه و گذشته از آن دیدن تصاویر ویژه مارپیچی شکل در CT و MRI منجر به تشخیص صحیح و زودرس شده و درمان مناسب انجام گردید.

مقدمه: سالهاست که یافتن ماده ای مناسب برای جایگزین و ترمیم سخت شامه فکر جراحان اعصاب را به خود مشغول نموده است. در این راستا مواد و نسوج مختلفی مورد استفاده قرار گرفته اند که هر یک مزایا و معایب خاص خود را داشته اند. این مطالعه به منظور مقایسه بین میزان اثر بخشی و بقای پیوند آمنیوتیک جفت به جای سخت شامه انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی می باشد که بر روی ده سگ شش تا نه ماهه با وزنهای بین پانزده تا بیست کیلو انجام گرفته است. سگ ها بروش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و طی یک عمل که از نظر زمان، مدت و نحوه عمل استاندارد بود مورد جراحی قرار گرفتند. در یک گروه فاشیای خود حیوان به ابعاد دو در دو در گروه پرده آمنیوتیک یک جفت مربوط به یک جنین 38 هفته ای سالم که به روش سزارین غیر اورژانس به دنیا آمده بود پیوند زده شد. پس از جراحی، شرایط نگهداری، تغدیه و درمان در تمامی سگ ها یکسان حفظ گردید. پس از 45 روز، فرد جراح دیگری که از نوع بافت پیوندی مطلع نبود جهت ارزیابی عملیات انجام شده، عمل جراحی دیگر را بر روی همین سگ ها انجام داد. یافته ها: هیچ یک از ده حیوان علایم عفونت توکسیک را نشان ندادند. نشت مایع مغزی بوجود نیامد. زخمها به خوبی التیام یافتند و فیستول بوجود نیاوردند. تجمع چرکی دیده نشد و گرافت ها به حدی خوب به سخت شامه جوش خورده بودند که فقط نخ بخیه امکان شناسایی آنها را فراهم می کرد.نتیجه گیری و توصیه ها: یک بافت مناسب و ایده آل برای پیوند، بافتی است که به راحتی قابل تهیه بوده و دارای عوارض کمی ( مانند پس زدن، واکنش بافتی، انتقال بیماری، ریسک عفونت و ...) باشد. در مجموع به نظر می رسد که اگر مادر باردار از نظر بیماریهای مختلف و سابقه سلامتی مورد بررسی کامل قرار گیرد و مراحل مهیا سازی پرده آمنیوتیک به درستی انجام پذیرد پرده آمنیوتیک یکی از بهترین مواد برای پیوند سخت شامه می باشد.

مقدمه: آسیب های مغزی ناشی از ضربه، آسیب های پیچیده با یک محدوده وسیعی از علایم و ناتوانی ها هستند. آسیب های مغزی ناشی از ضربه شامل خونریزی اپیدورال، خونریزی زیر سخت شامه ای، خونریزی داخل مغزی، خونریزی زیر عنکبوتیه، آسیب منتشر آکسونی و کوفتگی مغزی می باشد.توصیف بیمار: بیمار یک مرد 22 ساله بود که به اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه، ایران با شکایت سردرد مراجعه کرد. شدت سردرد حدود 8 از 10 (بر اساس مقیاس آنالوگ بصری) بود. بیمار به طور کامل هوشیار بود و مقیاس کومای گلاسکو 15 بود. سی تی اسکن مغز، خونریزی اپیدورال و وجود خون را نشان داد که شیار سیلوین را پر کرده بود.یافته ها: در طی جراحی آشکار شد که بیمار از خونریزی زیر سخت شامه ای همراه با خونریزی در یک کیست عنکبوتیه مزمن رنج می برد.نتیجه گیری: خونریزی زیر سخت شامه ای تجمع خون در فضای بین سخت شامه و لایه زیرعنکبوتیه است و از وریدها منشأ می گیرد. خونریزی زیر سخت شامه ای در افراد الکلی و بیماران مسن تر، شایع تر است. در موارد نادری خون در کیست عنکبوتیه جمع می شود و شبیه خونریزی زیر عنکبوتیه دیده می شود.

بیمار خانم 69 ساله ای بود که با درد سینه و دیسفاژی سریعا پیشرونده مراجعه نمود. بیمار متعاقبا دچار هماتمز گردید که همراه با آفاژی بود. در بررسی به عمل آمده وجود هماتوم داخل جداری مری که باعث انسداد کامل مری شده بود مشخص گردید که همراه با زخم های مخاطی و خونریزی بوده است. به نظر می رسد که این عارضه در زمینه مصرف آلندرونات همراه با آسپیرین در این بیماری ایجاد گردیده است.

مقدمه: استیوئید استئوما بیماری خوش خیم و با شیوع کم که بیشتر در استخوان های بلند دیده می شود گاه با رشد داخل سینوس های پارانازال خصوصا سینوس اتموئید با رشد فوقانی و فشار بر سخت شامه باعث پارگی آن و بروز علایم مغزی عمدتا به علت ایجاد پنوموانسفالوس فشاری و نشت مایع مغزی نخاعی می گردد که در این صورت حذف کامل ضایعه و ترمیم سخت شامه درمان آن می باشد.معرفی بیمار: در این گزارش یک مورد استئومای سینوس اتموئید درمردی 72 ساله که با علایم مغزی، سردرد، رینوره، اختلال حافظه و خلق و موتیسم مراجعه کرده بود مطرح شده است. در بررسی رادیولوژیک وجود پنوموانسفالوس فشاری در اثر آسیب سخت شامه قاعده جمجمه ناشی از یک استئومای سینوس اتموئید چپ به عنوان علت علایم یافت شده که انجام جراحی مشترک حذف توده و ترمیم سخت شامه بهبودی علایم را به دنبال داشت.

زمینه: شایعترین و مهمترین فرم ضایعات منطقه ای در پزشکی قانونی صدمات ناحیه سر و ستون فقرات می باشد. برای پزشک قانونی فهم کاربردی نوروپاتولوژی تروما از هر موضوع دیگری ضروری تر می باشد زیرا در مرگ بدنبال نزاع، سقوط از بلندی و تصادفات جاده ای صدمات سر نقش مهمی دارند.روشها: مطالعه حاضر روی 216 بیمار که بدلیل ضربه سر از مهرماه سال 78 لغایت شهریور 79 جان خود را ازدست داده اند در مرکز پزشکی قانونی تبریز انجام گرفته است. این مطالعه از نوع آینده نگر بوده و کلیه افراد فوت شده مذکور جهت بررسی علت مرگ تحت کالبد گشایی قرار گرفته اند و نتایج بدست آمده حاصل مشاهدات ماکروسکوپیک حین اتوپسی می باشند. ضمنا متغیرهای مورد بررسی شامل: سن، جنس، فصل، عوامل اتیولوژیک و عوامل پروگنوستیک (فشار خون، وضعیت تنفس، وضعیت مردمکها، نشت مایع مغزی نخاعی، و میزانGCS  و انواع ضایعات اینترا و اکسترااگزیال) است.یافته ها: از کل موارد، 3‚82 درصد مذکر و 7‚17 درصد مونث بودند. شایعترین علت اتیولوژیک، تصادفات با 4‚70 درصد بود. بیشترین شیوع سنی در محدوده سنی 15-60 سال و در حدود 5‚61 درصد بود. از مجموع کل مرگ و میر ناشی از ضربه سر 1‚23 درصد فاقد ضایعات اکسترااگزیال و حدود 9‚76 درصد ضایعه اکسترااگزیال داشتند که خونریزی تحت سخت شامه حاد با 4‚45درصد شایعترین یافته بود. همچنین 5‚18 درصد فاقد ضایعات اینترااگزیال بودند که کنتوزیون مغزی با 4‚64 درصد شایعترین یافته بود. از مجموع کل مرگ و میر ناشی ازضربات سر 6‚30 درصد موارد بدون شکستگی جمجمه و 4‚69 درصد موارد شکستگی های مختلف جمجمه داشتند.نتیجه گیری: علیرغم اینکه در گذشته خونریزی خارج سخت شامه یکی از شایعترین علل مرگ و میر ناشی از ضربات سر بوده هم اکنون بدلیل پیشرفت روشهای تشخیصی و بهبود تکنیک های جراحی تقریبا کلیه بیماران با این نوع خونریزی نجات می یابند. شکستگی جمجمه به تنهایی نقش مهمی در پیش آگهی ضربات سر ندارد.صدمات نسج مغز به هنگام اصابت ضربه در بافت مغز ایجاد می شود و بهبود کیفیت سیستمهای ایمنی محافظتی از شدت ضربات پیش گیری می کند.ولی صدمات ثانویه مغز عمدتا حین انتقال بیماران در اورژانس و یا پس از آن بروز کرده، با هوشیاری و مراقبت دقیق توسط پرسنل پزشکی قابل پیشگیری است.